Een moeder praat met haar zoon van 15 jaar, middelbare scholier, 3 Havo

Als moeder vond ik het heel bijzonder dat ik met mijn zoon van 15, die meestal niet zoveel zegt en veel tijd doorbrengt met gamen en vrienden, zo’n open en waardevol gesprek had. Vier maanden later zijn de cijfers op school een stuk verbeterd.

Aanleiding

Door als zijn moeder over het gedachtengoed te vertellen, werd de nieuwsgierigheid bij Ruben gewekt. Jongeren in die leeftijd staan, merkte ik, open om iets te weten te komen over zichzelf. De werkvorm, het invullen van een scorekaart (testje), is aantrekkelijk. Het voelt als meedoen aan een quiz. Dat het ook nog eens weinig tijd kost en dat alles wat je invult goed is, maakt de drempel erg laag.

Aanpak

Vooraf waren de bronnen niet bekend. De bronnen zijn langsgelopen. Ik heb ze kort toegelicht. Alle bronnen en de kernwoorden waren direct duidelijk.

Ruben had de scorekaart vrij snel ingevuld. Hij gaf elke bron een score van 1, 2, 3 4 of 5 bij de vraag in hoeverre hij een bron in zijn leven ervaart. Hetzelfde deed hij voor het belang van elke bron.

Vervolgens mocht hij 10 punten verdelen over de bronnen bij de vraag ‘waar wil ik meer van?’. Ruben vond het makkelijk om de scores te geven en twijfelde niet. Direct daarna hebben we de scores besproken.

Resultaten

Het invullen van de scorekaart heeft Ruben doen beseffen dat hij eigenlijk een heel gelukkig leven leidt. Hij is tevreden en voelt zich gelukkig.

Hij scoort bij ervaren op bijna alle bronnen een 4 of 5. Alleen de bron Groei geeft hij bij ervaren een 3. Bij belang geeft hij aan dat de bron Fysiek Welbevinden en Van Betekenis zijn voor hem gemiddeld (3) van belang zijn. De overige bronnen scoort hij met 4-en en 5-en.

Over de laatste categorie ontpopte zich een mooi en leuk gesprek. In de verdeling van de 10 punten kwam hij uit op:

2 punten aan de bron Mensen om me heen
2 punten aan Goede prestaties
6 punten aan Groei

Alhoewel de bron Mensen om me heen al 5 punten kreeg op ervaren en belang, gaf Ruben aan dat hij toch meer van deze bron wilde, namelijk 2 punten. Hij kende 2 punten toe omdat hij deze bron heel erg belangrijk vindt. Iedere dag ervaart hij op school en met hockey hoe belangrijk het is om ergens bij te horen, omringd te zijn door goede vrienden waar je op kan terugvallen en vooral veel gezelligheid en lol te hebben. Hij realiseerde zich ook hoe erg het is als je wordt buitengesloten of gepest.

Actie: geen echte actie nodig. Eerder vasthouden en bewustwording en tijd blijven vrij maken voor afspreken met vrienden.

Ook aan de bron Goede prestaties, kende hij 2 punten toe, terwijl hij ook op die bron bij ervaren en belang hoog scoorde. Respectievelijk een 5 en een 4. Hij gaf als toelichting dat hij vond dat hij op school wel iets betere cijfers kon halen, door eerder te beginnen en beter zijn huiswerk te maken. Hij had voor veel vakken een 6 en was zich ervan bewust dat hij eigenlijk alleen het minimale deed. Dit jaar zou hij het zo wel redden, maar volgend jaar was al voorbereidend examenjaar en zouden er al punten meetellen voor het examen. Dat vond hij een belangrijk gegeven en sprak met zichzelf af, in 4 Havo beter zijn best te doen.

Actie: Hij sprak met zichzelf af, in 4 Havo beter zijn best te doen. Hij had daar weinig ondersteuning bij nodig, hooguit laten overhoren en incidenteel hulp bij huiswerk.

De bron Groei scoorde bij 'meer' het meeste aantal punten, te weten 6. Ruben gaf als uitleg dat hij nog meer zou willen groeien in zijn hockeyspel en dan vooral nieuwe dingen leren. Het betrof dan vooral de scoop in een wedstrijd doen. Op de vraag wat hem belemmerde dit nu al te doen, gaf hij aan gebrek aan durf vanuit angst om het fout te doen. We hebben gesproken wat zou helpen om het toch te doen. Hij gaf aan zelf oefenen, buiten de trainingen en wedstrijden om. Verder kwamen we samen op het gewoon uitproberen in een wedstrijd waar niet veel meer van af hing. En ook de lat niet te hoog leggen, en als het niet meteen lukt, is dat niet erg. Fouten maken mag.

Ruben vond het een leuke oefening en het nagesprek ook fijn. Als moeder vond ik het heel bijzonder dat ik met mijn zoon van 15, die meestal niet zoveel zegt en veel tijd doorbrengt met gamen en vrienden, zo’n open en waardevol gesprek had.

We zijn nu vier maanden verder. Ruben is vol goede moed aan zijn 4 Havo begonnen en de eerste cijfers zijn erg mooi. Ruim boven de 6! De scoop heb ik nog niet in zijn wedstrijd gezien. Het extra oefenen is er ook niet van gekomen. Dan vond hij toch wat te awkward.